บทความ

Hostage 25

            อืม... รางวัลภรรยาดีเด่นประจำปีนี้คงต้องยกให้แม่เสือดาวที่กำลังปรนนิบัติลูกชายผมอย่างไม่ขาดตกบกพร่องแน่นอน             ผมกัดปากกลั้นเสียงตัวเองไว้ ไม่อยากให้อีกฝ่ายรู้ว่าหมาป่าอย่างไอ้เฮดตื่นขึ้นมาแล้วไม่ต่างจากลูกชายของผมมันก็กำลังตั้งชันสู้กับโพรงปากของน้อง             น้องมันมักจะมีอะไรให้ผมแปลกใจอยู่เสมอ และครั้งนี้ก็เช่นกัน เปปไม่เคยทำมัน ไม่เคยถือโอกาสตอนผมหลับ อย่างนี้แสดงว่าคงอดทนไม่ไหวแล้วจริงๆ หึหึ             “ซี๊ด...”             ฉิบหาย หลุด ! P’ HEAD PART END…             เสียงไรวะ?             ผมหยุดชะงักเมื่อได้ยินเสียงคล้ายกับเสียงซู๊ดปาก เงยหน้าขึ้นมองเจ้าของร่างกายที่ผมกำลังถือวิสาสะจัดการขย้ำ ใบหน้าหล่อยังคงนิ่งไม่ต่างจากเดิม สิ่งที่จะต่างออกไปจากตอนแรกก็คือเจ้าเดอะบิ๊กนี่แหละ มันกำลังชี้หน้าผมอยู่             อย่าไปสนใจเลยดีกว่า ได้ที่แล้วล่ะ กรี๊ด >3<             ชุดเสือดาวที่ใส่มาอาจจะไม่ได้โชว์ให้อีกฝ่ายดูตั้งแต่เริ่มต้น แต่อีกเดี๋ยวความสยิวมันจะเรียกให้ปะป๊าที่รักตื่นขึ้นมาพบกับโชว์สุดตระการตาจากเปปเปอร์คนนี้ คิคิ แค่คิดก็เ

Hostage 24

            โอ๊ว... มาย... ก๊อด...             “ป๊า...”             ครวญครางปานจะสิ้นใจเสียให้ได้ ก็ชายในฝันดันเอาๆ ไม่ยอมปล่อยให้เปปได้เป็นอิสระเลยน่ะสิ มือทั้งสองข้างจับขอบอ่างอาบน้ำกันลื่นไถล แม้ว่าหัวเข่าจะฉุดไม่ค่อยอยู่แต่ก็มีวงแขนแข็งแรงคอยช่วยพยุงโอบเอวบอบบางของเปป             ยึด(เอว)แล้วก็โยก หากโดนโขกสับแบบนี้ยอมจำนน =,,=             จริงๆ เปปก็ไม่ค่อยจะชอบเท่าไหร่หรอกนะ ไอ้การเล่นท่าพิสดารในห้องน้ำห้องท่าเพราะกลัวจะลื่นฟันเฉาะลงพื้นหมดสวย(?) แต่ทำไงได้ในเมื่อห้องนอนมันไม่ว่างให้ครวญครางเพราะเจ้าตัวน้อยกำลังนอนหลับสบาย             คือแบบว่า... เปปชอบใส่เสียงอินโทรหมดแม็ก แถมด้วยโซโล่ชุดใหญ่ กระตุ้นให้ผู้ชายร่างกายกำยำขย้ำอย่างไม่ยั้งมือแค่นั้นเอง             มีสามีทั้งคน ต้องใช้ท่วงท่าและลีลาให้คุ้มสิ !             “อื้มมม... ! ” เอฟเฟ็กเสียงนี้เปล่าแสดง แต่มันคือของจริง             จะให้อุบอิบเสียงไว้ก็กระไรอยู่ในเมื่อมือหนาเลื่อนขึ้นมาจากแอ่งสะดือบดขยี้กับตุ่มไตสีสวยของเปปอย่างถึงพริกถึงขิง ยิ่งตัวลื่นจากฟองสบู่มันก็ยิ่งพลิ้ว อ๊อย... บิดเร่าแทบขาดใจดิ้น  

Erotic 19

            “นาย... ถอดเสื้อทำไม” จียงเอ่ยถามเสียงเริ่มสั่น สองแขนที่ใช่กอดออกคลายออกเป็นชันไว้ข้างกายคล้ายกับกำลังจะกระถดหนีออกจากรังสีผู้ล่าตรงหน้า “ฉันถามไม่ได้ยินหรือไงเล่า ! ” รู้ว่าสู้ไม่ได้ก็ยังจะดันทุรังใช้เสียงข่ม แต่ตัวตนกำลังเขยิบหนีออกไปทุกทีจนแผ่นหลังชนกับพนักแขนอีกฝั่ง นัยน์ตาเรียวเหลือบมองด้านหลังนิดหน่อยหาทางรอดก่อนจะหันกลับมามองคนที่กำลังเดินยิ้มไม่น่าไว้ใจ หากแต่จะหนียังไงก็คงหนีไม่ทันในเมื่อผู้ล่ามาประชิดตัว “อ๊ะ ! ” เสียงเล็กอุทานขณะที่มือบางถูกรวบไว้อย่างเร็ว “จะทำอะไรซึงฮยอน ! ” “ดินเนอร์กับที่รักไงครับ...” “อุ๊บ ! ” ไม่ทันได้ปริปากท้วงใดๆ กลีบปากบางสีชมพูสดถูกครอบครองด้วยริมฝีปากหยักด้วยความรวดเร็ว จียงหลับตาปี๋ด้วยความตกใจกับการกระทำอุกอาจของร่างสูง เรียวลิ้นอุ่นไล่เลียกลีบปากสีสดก่อนจะรุกล้ำเข้าสำรวจภายในโพรงปากชื้นของจียง ฟันคมขบลงบนริมฝีปากสวยเพียงนิดอย่างหมั่นเขี้ยวกับความน่ารัก นัยน์ตาหวานพริ้มหลับรับรสจูบดูดดื่มเพลิดเพลินไปกับการหว่านล้อมด้วยร่างกายจากซึงฮยอน ข้อมือบางถูกปลดปล่อยให้เป็นอิสระขณะที่สองร่างกำลังพัวพันแม้จะไม่ได้เปลือยเปล่าแต่