Demon 11
“มันจะโจ่งแจ้งไปแล้วนะพี่แฮค...อื้ม ! อย่าสิ เดี๋ยวก็มีคนเห็น” ผมร้องห้ามพลางแงะมือหนาที่กอดเอวผมไว้ไม่ยอมปล่อย ขณะที่ริมฝีปากร้อนกดจูบไปทั่วลำคอ แต่ดูเหมือนว่าพี่แฮคจะไม่ฟังผมแม้แต่นิด ร่างสูงลากไล้มือสอดใส่เข้ามาใต้ชายเสื้อนอน ฟันคมขบลงตรงไหล่ผมพอให้รู้สึก บางอย่างกำลังตื่นตัวดุนดันอยู่ตรงสะโพกผม “อื้ม...พี่แฮค หยุดก่อน” ผมยังคงร้องห้ามถึงจะรู้ชะตากรรมของตัวเองดีว่าคนเอาแต่ใจด้านหลังไม่มีทางที่จะหยุดลง ถึงแม้ว่าคอนโดของเขาจะอยู่ชั้นสูงมากก็ตามและแน่นอนว่าไม่มีใครจะเห็นกิจกรรมรักของเราได้ แต่ผมก็รู้สึกแปลกๆ อยู่ดี “อย่าขัดขืนไปเลย... ยังไงก็ไม่รอดหรอกครับ หึหึ” เสียงทุ้มว่าเย็นเหยียบพร้อมกับเสียหัวเราะในลำคออย่างคนโรคจิต นี่กูไม่ได้มีผัวโรคจิตใช่ไหม =_= ร่างสูงลากร่างผมให้เดินถอยหลังตามเขาเรื่อยๆ ก่อนที่เจ้าตัวจะทิ้งตัวนั่งลงบนเก้าอี้เอนอีกตัวหนึ่งดึงรั้งร่างผมให้นั่งตามลงไปบนตักของเขา ยิ่งทำให้ส่วนแข็งแกร่งของของเขาสัมผัสกับสะโพกผมเข้าอย่างจังไม่อาจหลีกเลี่ยง มือหนาเลื่อนลงไปบีบกระชับตรงบริเวณขาอ่อนผมขณะที่มืออีกข้างก็ค่อยๆ เคลื่อนขึ้นยังแผ่นอกที่กำลังหายใจกระเพื่อมจา