zowie blackpearl NC

            “รักมากก็จูบสิ”             ไม่ต้องรอให้ผมได้ตอบสนองความต้องการนั้น ริมฝีปากอุ่นก็แนบลงมาบนปากผมเบาๆ จูบย้ำๆ ซ้ำแล้วซ้ำเล่า มือใหญ่เลื่อนมาโอบเอวของผมเอาไว้รั้งเข้าหาตัว             ฟึ่บ !             บัตรคอนฯ ถูกโยนทิ้งบนโซฟาเดี่ยวด้านหลังร่างสูง ก่อนที่มือนั้นจะเคลื่อนมาประคองแก้มผมไว้ บีบเบาๆ เพื่อให้ปากผมเผยอออก             ลิ้นชื้นที่ยังคงมีกลิ่นแอลกอฮอล์อ่อนๆ แทรกตัวเข้าไปภายในโพรงปาก เล็มเลีย ไล่ต้อนไปจนทั่ว ริมฝีปากร้อนดูดดุนเรียวปากผมหลายครั้งจนได้รสฝาดจากเลือด             มือหนาคว้ามือผมไปโอบลำคอของเขาไว้ ขณะที่มืออีกข้างเลื่อนลงไปบีบกระชับสะโพกเบาๆ ก่อนจะสอดแทรกมันเข้าไปภายในสาบเสื้อนอนของผม ลากไล้ไปตามแนวกระดูกสันหลังจนรู้สึกเสียววูบขึ้นมา             ปากหยักถอนจูบออก ดวงตาคมหวานฉ่ำมองสบตากับผมก่อนจะจูบย้ำลงมาอีกที             “อยากได้รางวัล...” เสียงทุ้มเอ่ยแผ่วเบา ขณะที่นิ้วยาวเริ่มไล่แกะกระดุมเสื้อของผมทีละเม็ด ทีละเม็ด พร้อมกับมอบสัมผัสรสจูบเร่าร้อนให้ ลิ้นนุ่มเกี่ยวกระหวัดไล่ต้อนผมจนจนมุม ดูดดุนมันจนรู้สึกบวมเจ่อ เสื้อนอนสีเข้มของผมถู

            จมูกโด่งคลอเคลียอยู่ตรงขมับด้านขวาของผมขณะที่วงแขนของพี่เฮดรั้งตัวผมเข้าไปกอดเอาไว้หลวม ลมหายใจอุ่นๆ รินรดไล่ไปตามกรอบใบหน้าช้าชวนให้หัวใจเต้นรัวจนมือที่จับปลายเสื้ออยู่ในตอนแรกเผลอกำเข้าจนแน่น             ไม่ใช่ว่าเปปกลัวนะ แต่เปปแค่ตื่นเต้นกับการลองของใหม่             บอกแล้วว่าเปปใสกิ๊งยิ่งกว่ากระจก ถึงจะดูว่าสะดิ้งแต่ก็ไม่เคยเสียซิงให้ใครนะครับ             “กลัวพี่เหรอ... ตัวสั่นเชียว หืม...”             พี่เฮด ขอร้องอย่าทำเสียงกระเซ้ามันเร้าอารมณ์อะจึ๊กๆ แค่นี้เสื้อผ้าก็แทบจะหลุด อุ๊ย ! ผิด แค่นี้หัวใจก็แทบจะหลุดอยู่แล้ว =.,=             “ถ้าเปปบอกให้พี่หยุด...” พี่เฮดเอ่ยขึ้นมาได้เพียงแค่นั้น ผมก็กระชับแขนแกร่งเอาไว้แน่น ได้ยินเสียงหัวเราะเบาๆ ตรงข้างใบหูก่อนที่ริมฝีปากร้อนจะเม้มติ่งหูผมเบาๆ             รู้นะว่าจะพูดว่าอะไร ถ้าเปปบอกให้พี่หยุด พี่ก็จะหยุดใช่ไหม แต่ไม่ !!             อื้มมม... อย่าหยุด ! ต่อเถอะกำลังเคลิ้ม             “เปปไม่ได้กลัวนะ... ก็บอกแล้วว่าไม่เคย” พูดพลางช้อนสายตาเหนียมอายขึ้นมองใบหน้าพี่เฮดเพียงนิดแล้วก็ต้องหลุบตาต่ำต่